Koço Restaurant

711feyes

Koço, Moda denince akla gelen ilk yerlerdendir. Moda Deniz Feneri'ne gelmeden sokağın dibinde, ihtişamlı manzarasıyla sizi bekler. fakat Koço'yu Koço icra eden ne manzarası, ne yiyecekleri ne de başka bir şeydir. Onu bugünlere kadar getiren işletme anlayışıdır Koço'nun sırrı. Bir Rum aile işletmesi olan Koço, burada garson olarak çalışmaya başlamış şimdiki sahibine devredilmiştir. Sahibi devralırken mekânın işletme anlayışını aynen koruyacağına ve sanki Koço ailesi tarafınca işletilmeye devam ediliyormuş benzer biçimde çalışacağına laf vermiş. Mevcut çalışanlamış olurın tüm bunlar de bu anlayış ve güler yüzleriyle hâlâ işlerine devam etmektedir. yazları denize nazır kurduğu masalar, yukarıdaki aleni terasları ile Koço, Moda'ya sık gidiyorsanız kesinlikle uğramanız ihtiyaç duyulan bir mekândır. Lezzetleri öyle aman aman değildir, basit basit kimse de Koço'ya şu spesiyali için gidiyorum demez fakat bir halde sevilesidir, gidilesidir işte. her insanın bilmediği minik bir tafsilatyla yorumu bitirmek istiyorum. Koço'ya girerken sağ tarafta minicik bir Ayazma vardır. Rivayete nazaran rüyasında Meryem Ana'yı bulan bir kız memleketinden çıkıp taaa Kadıköy'e kadar gelmiş ve burayı bulmuştur. Buranın çeşmesinden akan su şifalı, meydana getirilen ziyaret hayırlıdır derler. Siz de bigün giderseniz şu yazarın yüzü suyu hürmetine bir mum dikersiniz.

Melek Çalışkan Kaya

Mustafa Kemal Atatürk'ün dev gibi mirasının arkasına sırtını dayamış ve iyi mi olsa satın alan gırla akıyor, hizmet ve yemeklerde hiç bir şey yapmasam da olur şeklinde işletilen mekan. Her Kadıköylü benzer biçimde yolum bir halde oradan geçti. Aksilikler silsilesi daha rezervasyon aşamasında başladı. Rezervasyon yapmış oldurdığımız biçimde mekana giden dostumı rezervasyonu yok diye geri çevirmeleri, üstelik uzlaşmacı olmayıp (hani "hallederiz abla aşkolsun"culuk yap di mi?) ters bir devlet dairesi memuru benzer biçimde yaklaşmaları esasen maça 2-0 mağlup başlamalarına sebep olmuştu. fakat direndik, yenilmedik. Modumuz güzeldi, bizler bugün eğlenmeye geldik dedik, boşverdik. Bizi en arkada izbe bir masaya oturttular. yiyecek kısmı son aşama ortalamaydı. Mezeler düzgüsel, balık orta derece, çok övülen köftesi ise bence oldukça sıradandı. tekrar de maksat yiyecek olmadığı için aldırmadık. sadece saat 12:00'ye yaklaşırken tepemizdeki ışığın kapatılması harbiden şaşırtıcıydı. Herhalde bir aksilik oldu dedik, bizi kovmaya çalışmadıklarını düşünüyorduk. (Ki yanlış düşünüyormuşuz) Baktılar ki bizler bu ışık iletiını anlamadık, yanımıza gelip aleni aleni "bizler saat 12'de kapatıyoruz, hadi tası tarağı toplayın" şeklinde doğrudan mesajlarını ilettiler. (Şaka benzer biçimde durduğunun ayrımındayım, vallahi değil) Evet ilginç değil mi? Gece 12'de kapanan meyhane... Bana çok ilginç geldi. Kalktığımızda bütün çalışanlamış olurın bir sıra halinde koltuklarda oturarak, simaımıza fırlattığı "sizin yüzünüzden eve geç gidiyoruz" bakışları ile saadet sarhoşu olduk. kısaca ne diyim, ne diyim sevgili İnternet sitesi'çiler? Bunlar da işletme lafüm ona. Hani bir restoranda vazgeçtiğiniz 50 şey diye bir sıralama yapsanız Koço bunlardan hepsine haiz olan tek yer olabilir. Ha bir de söylemeyi iyi mi unuturum, inanılmaz, inanılmaz pahalıydı. O fiyata İstanbul'un en şık, en havalı, en görkemli manzaralı yahut en ennn iyi meyhanesinde krallar benzer biçimde ağırlanabilirsiniz. Kısacası benden uzak, tanrı'a yakın olsunlar.

Gulkannkarabulut

Gün batımında, denize nazır bir duble rakı içmekten çok zevk alırım. Yanında bir iki parça meze olursa, ne yorgunluğum kalır ne sorunm. Bir Kadıköy çocuğu olarak, bir dehemmiyet sık gittiğim Koço da bunun için ülkü bir mekandır. Moda'da olması ve şahane manzarasının pozitif yanlarını sonuna kadar kullanır. Yemekler eh kötü değille orta derece arasındadır ve fiyatlar birazcık abartıdır. Bir duble akşamüstü rakısı için uğranabilir fakat uzun uzun yiyecek yiyecek için tercih etmeyeceğim bir restorandır.